INLOGGEN
«»

Al jong geknoest

zag je staan
al jong geknoest
éénzijdig zijn
de takken uitgelopen
ze bogen voor de wind
die heersend waakte
over jonge loten

je wortelde zo diep
na winterslang te wachten
loopt in eerste lente
dan verrassend uit jouw prille
groen heeft niets van doen
met al die oude krachten

zij volgt het licht
in vrijheid door ontplooien
sluit zich voor ochtendvorst
en laat het blad hoe
onervaren ook met warmte
in de zomerzon ontdooien

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 19-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Al jong geknoest’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.