Door klapwiekende muizen
de maan vervleert
door klapwiekende muizen
stralen korten schaduw
tot ontkleurend duister
de grond is nog warm
als licht zich spiegelend
aan de hemel de aarde
een laatste veeg geeft
maanlicht versijpelt
in vallende schemering
een ongebroken witte roos
in geel verzachtende reflectie
roos en maan zijn roekeloos
in hun oplichtend spel
tegen het inktloze zwart van
de nog ongeschreven nacht
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Door klapwiekende muizen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.