INLOGGEN
«»

Door klapwiekende muizen

de maan vervleert
door klapwiekende muizen
stralen korten schaduw
tot ontkleurend duister

de grond is nog warm
als licht zich spiegelend
aan de hemel de aarde
een laatste veeg geeft

maanlicht versijpelt
in vallende schemering
een ongebroken witte roos
in geel verzachtende reflectie

roos en maan zijn roekeloos
in hun oplichtend spel
tegen het inktloze zwart van
de nog ongeschreven nacht

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 15-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Door klapwiekende muizen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.