Overweldigt me met zee
ik kijk je weg
in golven donder je
zout water krachteloos
tot slierten wit
je trekt het zand
onder me uit
ziedend wenk je
fluistert overgave
ik groet de wind
het kale zand
een vage duinenrij
met meeuwen op het strand
was een voetstap
die door vloed
werd afgeschuimd
mijn sporen ben ik kwijt
je overweldigt me met zee
verwatert me in horizon
en schoont mijn laatste lucht
ik kan nu nooit meer terug
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Overweldigt me met zee’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.