klompenkots en prikkeldraad

wil melker

weidsheid in benauwde kommen
klompenkots en prikkeldraad
koeien moeten molken worden
door de boer die hen verstaat

dorps achterhaalde wereld
altijd kippenneuken over land
grijze resten zijn gebleven
zonder jeugd met landverstand

je woorden zijn grootsteeds
maar ruiken mestig naar
gewauwel in roodbont dat kiert
door scheef gehangen deuren

jij bent er nog mijn
boerenknecht belazerd door
die rode slip die jij wilt
gaan versieren zij is hip

haar taal is boertig
en obscuur en zij wil land
verkavelt liefde in de oude schuur
en weet dat jij in staan al hangt

jouw maat en erfenis want landen
grenzen komt haar nu van pas
zij laat de polderjongen driftig
herenboeren op de ruft van biogas