«»
de wereld mij voorbij
rust en stilte brachten
in de lichte lentewind
het ultiem geluksgevoel
steeds dichterbij
een reiger wiekte traag
en zelfs de meerkoeten
hadden nu geen haast
poetsten veren terwijl
wat eenden hun kroost
de mooiste plekjes leerden
een bankje lonkte met
een warm uitzicht op
de plas die rimpelloos
de vroege zon weerkaatste
jouw schaduw merkte ik
gelukkig later pas
een reiger wiekte traag
zacht gleed vlakde wereld mij voorbij
rust en stilte brachten
in de lichte lentewind
het ultiem geluksgevoel
steeds dichterbij
een reiger wiekte traag
en zelfs de meerkoeten
hadden nu geen haast
poetsten veren terwijl
wat eenden hun kroost
de mooiste plekjes leerden
een bankje lonkte met
een warm uitzicht op
de plas die rimpelloos
de vroege zon weerkaatste
jouw schaduw merkte ik
gelukkig later pas
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 12-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘een reiger wiekte traag’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.