«»
omgeven door geheimzinnigheid,
komen lang geleden dierbaren
in oneindige zachtmoedigheid
ingetogen nader.
Zo komen zij, éen voor éen
behoedzaam tevoorschijn,
opdat ik niet zou verschrikken,
hun gestalte teer omgeven door de maneschijn.
Wellicht zal maanlicht mij doen verdichten,
en toch..gewis, ik zie hen allen,
hun gelaat zo dierbaar en vertrouwd,
die mij zijn ontvallen.
Maneschijn
In het zacht-witte wandellicht,omgeven door geheimzinnigheid,
komen lang geleden dierbaren
in oneindige zachtmoedigheid
ingetogen nader.
Zo komen zij, éen voor éen
behoedzaam tevoorschijn,
opdat ik niet zou verschrikken,
hun gestalte teer omgeven door de maneschijn.
Wellicht zal maanlicht mij doen verdichten,
en toch..gewis, ik zie hen allen,
hun gelaat zo dierbaar en vertrouwd,
die mij zijn ontvallen.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 08-03-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Wicky SteevenszActief sinds: 02-03-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Maneschijn’ van Wicky Steevensz zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.