INLOGGEN
«»

Maneschijn

In het zacht-witte wandellicht,
omgeven door geheimzinnigheid,
komen lang geleden dierbaren
in oneindige zachtmoedigheid
ingetogen nader.

Zo komen zij, éen voor éen
behoedzaam tevoorschijn,
opdat ik niet zou verschrikken,
hun gestalte teer omgeven door de maneschijn.

Wellicht zal maanlicht mij doen verdichten,
en toch..gewis, ik zie hen allen,
hun gelaat zo dierbaar en vertrouwd,
die mij zijn ontvallen.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 08-03-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Wicky Steevensz
Actief sinds: 02-03-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Maneschijn’ van Wicky Steevensz zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.