verlicht bos jij wat minder

wil melker

ik brak takken
van je boom
in volle zomer
de zon sijpelde
in herfstig loom
kleurde later
nieuwe bladeren
de resten legde ik
voorzichtig aan je zoom


verlicht bos jij
wat minder
de wind geeft
weinig hinder
je stam is
sterk genoeg
mijn takken
hakkelen hun
weelde aan je groef


ik zie de
open plekken
waar het zonlicht
lijkt te lekken door
het bladerdak
er zijn nieuwe
kansen op geluk
met warmte kan het
groeien niet meer stuk