dat verenschuddend fluit

wil melker

jij pluizenbol
een handvol zwart
dat verenschuddend fluit
af en toe het nest af duikt
in woeste lentevluchten

kijkt me aan uit groen
dat pas ontloken is
vliegt en flitst naar
prooien die zich levend
plooien in jouw bek

je schaart de wind
knipt in lucht je vleugels uit
probeert een steile klim
hoogte zit er nog niet in en
duikelt sierlijk naar omlaag

ik zie je takjes slepen
vlechten zul je niet vergeten
om later eieren te broeden
en dan jouw grut naar de
volwassenheid te hoeden