klapwiekt vrijheid in lucht

wil melker

waarom zit je zo stil
met vleugels die trillen
kom, fladder wat rond
er zijn bloemen genoeg
die jouw neerstrijken willen

ze openen hun hart om
met jou hun wereld te kleuren
breng ze wat stuifmeel
en ga met je lippen
hun stampers eens keuren

ik zie in je ogen het speuren
je lijfje vult zich alert met
de meest verleidelijke geuren
je spant met een zucht en
klapwiekt je vrijheid in lucht

je vliegt naar de zon
hebt te lang gezeten
op de heerlijke nektarbron
door het knagen van geweten
voelde je dat dit niet langer kon