INLOGGEN
«»

wuiven traag als oud publiek

hij dwarrelt rond je hoofd
en golft je lange haren
vertelt verhaaltjes aan je oor
en gaat er met je stem van door

hij ritselt in het bos de blaadjes los
de takjes laat hij dansen
dennen met hun groene piek
wuiven traag als oud publiek

zuchtend kijkt hij onder
donkergroen en tilt de takken op
de bosmuis vlucht een vogel wiekt
een schreeuw en wat gepiep

de wind kijkt onbewogen toe en
waait protesten weg, hij wakkert
naar de open plek waar takken
breken en oude bomen zijn bezweken

dan komen schemering en nacht
dicht na elkaar de winden strelen
een fluisterend bevelen te gaan liggen op
de open plek, klaar voor het vertek naar morgen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 01-01-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘wuiven traag als oud publiek’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.