INLOGGEN
«»

Je pluisde nog even

je pluisde nog even


ik zag het grijs
van de zee
boven land
vlokkig ontladen

in dwarrelend wit
dat stilte
danste op een
onzichtbare wind

ik zwaaide
en ving jou
op de mouw
van mijn jas

je pluisde nog even
toen je huisde
in de holte
van mijn hand

schitterde kristal
tot je structuren
kraakten en een
voor een braken

jij als druppel
de koude grond
weer licht
spetterend raakte

in samen stromen
verloor jij je dromen
langzaam terug
vloeiend naar zee

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 28-12-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:

28/12/2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Je pluisde nog even’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.