verloopt in ongeschoren licht

wil melker

straten draaien
om hun hoeken en
verdwalen zich in pleinig
zoeken naar een andere weg

muren hebben horizonnen
afgezet en ogen op het
steen en blik gelegd onder
het blauw van de lantarens

de dag verloopt in
ongeschoren licht
de avond gaapt verveling
uit een nietszeggend gezicht

het licht is kouder dan
voorheen, de mussen dood
en muggen dansen rood
boven een stille sloot

alleen wuift
nog een laastste groet
het asfalt schijnt de sporen
kou van verre tegemoet