je aaide bomen langs hun bast
ik zag je
bij de sloot
je passen liepen
veel te groot
het water trok
je aaide bomen
langs hun bast
vroeg om vergeving
op de tast
het ruisen knikte
je ogen dwaalden
in het groen
zochten reden
het te doen
de zon verschimde
het water week
de zon vergolfde
in je spiegelbeeld
en draaide af, bladeren
dwarrelden een graf
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-11-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘je aaide bomen langs hun bast’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.