«»
flessen vol met schuldgevoel
het vuur loeit door de lichamen
de drank mist nooit zjn doel
het dooft de onlust
en verstilt de vragen
het brengt het knagen
tot een vage rust
het leven is te dragen als
de nacht wordt aangemaand
meer daglicht toe te laten
het geweten wordt gesust
ga de duisternis maar haten
omdat het licht te donker wordt
het goede heeft niet in de gaten
dat het langzaam wordt vermoord
geef het prille groen aan bomen
groei de takken weer in knop
zorg dat de bloemen kleuren pakken
fluit nu eindelijk de vogels uit het slop
geef het prille groen aan bomen
de uren knallen nu champagneflessen vol met schuldgevoel
het vuur loeit door de lichamen
de drank mist nooit zjn doel
het dooft de onlust
en verstilt de vragen
het brengt het knagen
tot een vage rust
het leven is te dragen als
de nacht wordt aangemaand
meer daglicht toe te laten
het geweten wordt gesust
ga de duisternis maar haten
omdat het licht te donker wordt
het goede heeft niet in de gaten
dat het langzaam wordt vermoord
geef het prille groen aan bomen
groei de takken weer in knop
zorg dat de bloemen kleuren pakken
fluit nu eindelijk de vogels uit het slop
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 02-11-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘geef het prille groen aan bomen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.