«»
de maan sprak zo even
maar er was niemand thuis
Ach, waarom dan thuisblijven
wanneer elders de vloed wordt gedronken
uit schelpen gevonden op het strand
De naakte zee helt naar voren
en lijkt te ejaculeren
tegen de blauwe bonte hemel daarboven
Doch gezichtsbedrog rijpt
mijn schaduwrijk verlangen
naar een landschap zonder zon
Mijn schaduwrijk verlangen
Bont en blauw steen en gruisde maan sprak zo even
maar er was niemand thuis
Ach, waarom dan thuisblijven
wanneer elders de vloed wordt gedronken
uit schelpen gevonden op het strand
De naakte zee helt naar voren
en lijkt te ejaculeren
tegen de blauwe bonte hemel daarboven
Doch gezichtsbedrog rijpt
mijn schaduwrijk verlangen
naar een landschap zonder zon
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 16-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
elze schollemaActief sinds: 01-10-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Mijn schaduwrijk verlangen’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.