In de ballerinatuin

elze schollema

De krachtige paarse gloed
die de hemel met het avondrood kleurt
raakt zijdezacht de mondjes van mijn wad
en voert ze met het leven dat
ik iedere dag een beetje los mag laten

niet dat ik mijn dood voorspoedig
maar de lessen die ik krijg
zijn schoner dan de rozenprinsessen
in de ballerinatuin, ‘k zou met ze willen
dansen ofschoon ik in het verleden
doornen in haar kleed had geweven

het weten klautert langs de maan omhoog
om het antwoord van de sterren
te mogen plukken en om mij te
laven aan het eeuwige geluk