«»
nazomert in het frêle licht
waar de kruin tot ver over de kim
de wereld overziet en in de dagen dat ze stierf
werd tijdloosheid enkel bevrucht
door de dragende kracht van haar bast
ik omarm het kurkachtige trots
en spreek mijn leven in haar jaarringen
en ach, haar stem die ik slechts denk te horen
geeft mij de rust naargelang het tij
mij als enkeling kan herkennen
ik mag slechts zijn bij haar die ik noem
die ik lief en waar mijn sterven ligt gespreid
in de omheining van haar wortels
Zij die ik noem mijn Berk
De al grijzer wordende Berknazomert in het frêle licht
waar de kruin tot ver over de kim
de wereld overziet en in de dagen dat ze stierf
werd tijdloosheid enkel bevrucht
door de dragende kracht van haar bast
ik omarm het kurkachtige trots
en spreek mijn leven in haar jaarringen
en ach, haar stem die ik slechts denk te horen
geeft mij de rust naargelang het tij
mij als enkeling kan herkennen
ik mag slechts zijn bij haar die ik noem
die ik lief en waar mijn sterven ligt gespreid
in de omheining van haar wortels
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 16-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
elze schollemaActief sinds: 01-10-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zij die ik noem mijn Berk’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.