Hooi op vorken
Daar draaf ik op
graaf oude angst uit
de diep besmeurde aarde
rivierklei en oceaanpuin
vinden een weg naar ‘t licht
mijn gezicht verkrampt van pijn
waar zijn de engelen die helen
we delen de zorgen en laten
na het uit te praten
laat staan te zien
wat misschien
nog helpt
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 09-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Lúthien Oronar (Actief sinds: 07-10-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Hooi op vorken’ van Lúthien Oronar zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.