«»
zich voor me uit het kadert geen vrees
in de opstelling van de beschadigde zuilen
waarop alles zou moeten rusten
de wind wakkert de trage padden uit hun slaap
die dan kruipend de oever bevolken met geluiden
zonder een besef van thuiskomen, het beweegt
in voortgang en stilt de trek van paringsdrang
nu de deur intochtelijk staat te zoemen beweegt
de straat in de warmte van glijdend materiaal dat
grommend zich laat gedijen in een welvaart dat
zonder toekomst zich heeft berust in een te veel aan verlangens
ik weet
zwijgzaam stallen de belofteszich voor me uit het kadert geen vrees
in de opstelling van de beschadigde zuilen
waarop alles zou moeten rusten
de wind wakkert de trage padden uit hun slaap
die dan kruipend de oever bevolken met geluiden
zonder een besef van thuiskomen, het beweegt
in voortgang en stilt de trek van paringsdrang
nu de deur intochtelijk staat te zoemen beweegt
de straat in de warmte van glijdend materiaal dat
grommend zich laat gedijen in een welvaart dat
zonder toekomst zich heeft berust in een te veel aan verlangens
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 12-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
elze schollemaActief sinds: 01-10-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘ik weet’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.