INLOGGEN
«»

vage glimlachjes

voor elke roos die verwelkt
vergoelijkt mijn hart
de waarheid in mezelf, gesnoeid
letteren de dagen de leegte
die tergend schrijnend zichzelf verplaatsend
de bestemming ontwijken die geen halte kent

geen moment van besef zelfs wanneer ik mijn
knieën buig en mijn rug recht in de laatste zon
knevelt enigszins het reserve dat vastgekleefd
in hun verpakking de tijd overbrugt met
vage glimlachjes tegen een stervende bij

enigszins beneveld door een farmaceutisch wonder
kleint de wereld aan mijn voeten, de trouwe viervoeter
zucht en slaakt mijn roes naar het overleven met een
trouwe blik langszij mijn silhouet ..

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 05-10-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

elze schollema
Actief sinds: 01-10-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘vage glimlachjes’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.