«»
vergoelijkt mijn hart
de waarheid in mezelf, gesnoeid
letteren de dagen de leegte
die tergend schrijnend zichzelf verplaatsend
de bestemming ontwijken die geen halte kent
geen moment van besef zelfs wanneer ik mijn
knieën buig en mijn rug recht in de laatste zon
knevelt enigszins het reserve dat vastgekleefd
in hun verpakking de tijd overbrugt met
vage glimlachjes tegen een stervende bij
enigszins beneveld door een farmaceutisch wonder
kleint de wereld aan mijn voeten, de trouwe viervoeter
zucht en slaakt mijn roes naar het overleven met een
trouwe blik langszij mijn silhouet ..
vage glimlachjes
voor elke roos die verwelktvergoelijkt mijn hart
de waarheid in mezelf, gesnoeid
letteren de dagen de leegte
die tergend schrijnend zichzelf verplaatsend
de bestemming ontwijken die geen halte kent
geen moment van besef zelfs wanneer ik mijn
knieën buig en mijn rug recht in de laatste zon
knevelt enigszins het reserve dat vastgekleefd
in hun verpakking de tijd overbrugt met
vage glimlachjes tegen een stervende bij
enigszins beneveld door een farmaceutisch wonder
kleint de wereld aan mijn voeten, de trouwe viervoeter
zucht en slaakt mijn roes naar het overleven met een
trouwe blik langszij mijn silhouet ..
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 05-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
elze schollemaActief sinds: 01-10-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘vage glimlachjes’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.