Anemone Nemorosa
Met honderden hok je samen
en kruip je op groene handen
over siertuin met boomschors
niet aan banden te leggen
overleef je telkens weer.
Onterecht zie ik jou als indringer,
uitgebloeid volstrekt ongepast onkruid.
Witte bloemblaadjes weerhouden mij
iedere keer vroegtijdig beroven
van jouw bodemrijke schatten.
Toch zal ik weer over je buigen,
je frêle stengels vastgrijpen. Maar
alle wortels zullen niet ontaarden,
volgend jaar weer voortbestaan.
En wederom zal je troost zaaien.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 04-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dora (Actief sinds: 04-10-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Anemone Nemorosa’ van Dora zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.