Reflectie

Marion Kleuters

Oude huizen en kale bomen
staan ondersteboven in de gracht
en de blauwe lucht in het water
straalt met veel intensere pracht
dan het melkachtig blauw
met wolkenflarden
boven de gevels echt vertoont.
Mijn oog wordt gezogen naar
de reflectie
en de spiegeling wordt
met mijn voorkeur beloond.

Zijn wij ook mooier in gedachten
dan wij in werkelijkheid
kunnen zijn?
En is het verlangen naar de ander
eerder subliem genot dan pijn?
Werkelijkheid en dromen
zijn verbonden zoals
reflectie en beeld
gespiegeld zijn.
En zonder werkelijkheid
kan ik niet dromen,
alle rijmelarij ten spijt.