Applaudisseren
Zomaar waar afval
steen en gruis
zich doen ophopen
langs de wegen van het leven
waar je nooit
stil wil blijven staan
juist daar kon ik
niet doorgaan
zo vaak zie ik slootkanten
kaarsrecht met
duurzame beschoeiing
ik moest wel stoppen
om de natuur te eren
want daar op de puinhopen
staan klaprozen
in bloedrode bebloeing
ik kon het niet laten om
te applaudisseren
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 02-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Pastor (Actief sinds: 01-10-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Applaudisseren’ van Pastor zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.