de wintergoden
tegenzin aan alles wat eens mijn
drijvend hart bevolkte in het diepe slaan
van witte meeuwenarmen , het geboeide
voelt als harde adem in de fladderende
restanten van de zomerwind
nog kan ik schrijven op de kalmte
van het water maar spoedig zal
deze broze nectar verstijven en zullen
papieren dragers hun kruin vertooien
in het gezang dat steeds weer wordt herhaald
de kou treedt aan en vervloeit als stekelige
sprieten in de lage zon, haar warmte scheept
zich in en bewaart haar zondvloed tot de tij
haar laat zinken in de herfst die herrezen
de wintergoden begroet
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 04-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
elze schollema (Actief sinds: 01-10-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘de wintergoden’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.