De steenwegen

Hans Limbeek

Met mijn wagentje van pijn
ben ik langs de oude bermen gegaan
dode hazen sliepen er in bedjes van hooi

aan de verte hingen de vroege huizen en hoeven,
de vaalten, de moestuintjes zonder groente,
de slijpsteen zonder troost

vader, moeder,
ik heb gezocht
en het onvergeetbare gevonden

ik heb het kleine kind gezien
het kind dat dwaalde langs deze wegen
dat de hazen toedekte
terwijl het zachtjes kleine liedjes in hun oren stopte

er was een suizen over de kale akkers
maartstof stoof op
in de koude nawinter

uit groene flesjes heb ik verdoving gedronken

uit groene flesjes.