koers

Marill Meijs

 koersend naar zee
 neem ik gedachten mee
 starend naar de horizon
 waar mijn liefde begon
 voor het oneindige

 oneindig veel zee
 oneindig veel zand
 oneindig veel gevoel

 tevens oneindig veel mensen
 die een dagje vertoeven
 die een dagje niets hoeven
 die genieten van het briesje
 iemand roept naar liesje
 een ander vraagt een ijsje
 voor een aardig meisje
 zo kan ik uren
 lekker turen
 oneindig veel loslaten
 dromend niet in de gaten

 dat de wind komt opzetten
 nu wordt het opletten
 oneindig veel golven
 komen als wolven
 zo woest aan gesneld
 wordt op de radio gemeld
 met oneindig veel haast
 de wind blaast
 de golven komen
 het ruisen van de bomen
 wordt een brullend geluid
 ieder snelt vooruit
 rennen geblazen
 de golven razen
 de wind is nu een storm
 het geluid is enorm

 verlamd blijft iemand staan
 kijkend naar die orkaan
 die enorme golf, zo woest
 alles wordt verwoest

 daarna................
 weer rust
 aan de kust

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 18-04-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Marill Meijs (Actief sinds: 30-03-2014)

Informatie bij het gedicht

hoe het briesje in storm veranderde

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘koers’ van Marill Meijs zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.