Bomen

Marill Meijs

 te vaak op de automatische piloot
 duizend keer langs je gereden
 het is gewoon idioot
 hoe ik het kijken heb vermeden

 jij
 zo statig in de rij
 jij
 kaal
 jij
 in bloei
 jij
 vol kleuren
 jij
 vol bladeren

 fier sta je trots te wezen
 geen storm zal je vrezen
 wind door je kruin
 bladeren groen en bruin
 knoest
 woest

 duizend maal voorbij gereden
 het kijken vermeden
 nu zie ik hoe mooi je bent
 hoe je de natuur verwent
 schaduwspel met je takken
 de zon achter je laten zakken
 bescherming tegen de regen
 jij bent gewoon een zegen.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 18-04-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Marill Meijs (Actief sinds: 30-03-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Bomen’ van Marill Meijs zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.