Bomen
te vaak op de automatische piloot
duizend keer langs je gereden
het is gewoon idioot
hoe ik het kijken heb vermeden
jij
zo statig in de rij
jij
kaal
jij
in bloei
jij
vol kleuren
jij
vol bladeren
fier sta je trots te wezen
geen storm zal je vrezen
wind door je kruin
bladeren groen en bruin
knoest
woest
duizend maal voorbij gereden
het kijken vermeden
nu zie ik hoe mooi je bent
hoe je de natuur verwent
schaduwspel met je takken
de zon achter je laten zakken
bescherming tegen de regen
jij bent gewoon een zegen.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-04-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Marill Meijs (Actief sinds: 30-03-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Bomen’ van Marill Meijs zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.