INLOGGEN
«»

de maan

 het is volle maan
 ze voelt de stilte gaan
 onrust komt in haar lijf
 al zegt een stem blijf
 blijf hier en ga niet
 alles wat ze enkel ziet
 is die volle maan

 haar blik op de maan gericht
 geen twijfel op haar gezicht
 ze zal en moet gaan
 de maan trekt haar aan
 ze verzamelt alle moed
 op haar hoofd een zwarte hoed
 lange haren in de wind
 zwiert ze gezwind
 in volle kracht
 door de donkere nacht

 zie ze daar gaan
 nog ver van de maan vandaan
 vannacht komt ze er nog niet
 het blijft nog ver in het verschiet
 maar eens zal ze er staan
 dan is het met haar onrust gedaan

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 18-04-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Marill Meijs
Actief sinds: 30-03-2014Informatie bij het gedicht:

met volle maan slaap ik onrustig en dan droom ik over vliegen naar de maan Auteursrechten
Op dit gedicht ‘de maan’ van Marill Meijs zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.