Zee en wind
Het ruisen van de zee,
neemt even al mijn gedachten mee,
puur,
natuur,
dat geluid,
wind over mijn huid.
Zee,
neemt alles mee,
boten en mensen,
niets heeft nog grenzen.
Even denkend aan niets,
stap ik op mijn fiets,
badend in het zweet,
weet ik niet meer waar ik reed,
want ,
dit strand,
is zo eindeloos,
welke windrichting ik koos?
echt ik weet het niet nee,
maar o, die zee.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-04-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Marill Meijs (Actief sinds: 30-03-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zee en wind’ van Marill Meijs zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.