Kinderleed.
Verdwaast en verloren
tussen het puin
Verdrietig en ontdaan
een klein jong kind
helemaal alleen
Rondom haar klinkt geroep
en gehuil in haar oren
snikt ''mama waar ben je heen''
Te hoog is het puin vol mensen
die niet meer bewegen
zo bang om verder te gaan
Het knagen van honger,
zo'n roep naar dorst
heel zorgvuldig likt zij
een voor een iedere traan.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 25-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
droomster (Actief sinds: 22-02-2014)
Informatie bij het gedicht
18-01-2010
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Kinderleed.’ van droomster zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.