INLOGGEN
«»

Vleugels nog gestreken

 de eerste zon weerkaatst
 in druppels dauw
 ik vind je in de ochtendkou
 de vleugels nog gestreken

 geen warmte om
 het breekbaar net dat
 met ochtendkleur is ingebed
 tot ontplooien op te spannen

 in licht wordt energie
 gevangen strekt zich
 zwart en rood totdat het
 vlinderlijf zich ook ontbloot

 in zuchtjes wind hervindt
 het vliegen zijn vertrouwen
 zij fladdert op zoekt zon in zigzag
 geuren want het bloeien is alom

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 17-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Vleugels nog gestreken’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.