Met een dodelijke vaart

wil melker

 geen blad bewoog
 de lucht was loom
 en zwaar beladen als
 in een hoofdpijndroom

 voelbaar hing de
 stilte om ons heen
 in een klamme greep
 van niet verroeren

 de klok tikte
 steeds luider
 de seconden af als bij
 het wachten aan een graf

 een flits verscheurde
 het donkere gifgroen
 de donder knalde raak
 onze actie kwam te laat

 in brekend vallen
 kwam de eik omlaag
 eerst traag toen
 met een dodelijke vaart