In tegenbeeld
heb mijn ziel
verpand aan de zee
loop genietend met haar mee
tot in de verte
de stormvogel nadert
en golven hun ankers gaan lichten
opgetuigd met kuif
rollen zij razend voorbij
overslaande massa’s springen op tij
immens is de kracht
die onverwacht hoogte kiest
gaten in dijken en weringen spiest
tot zij rimpelloos
de zon laat ondergaan met
in tegenbeeld een vol opkomende maan
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
04/01/2014
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘In tegenbeeld’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.