«»
Het zwart van de aarde
heb het leven
tot schoven gebonden
zij drogen met wind
weer speelt mijn kind
in de zon net als vroeger
dolt zorgeloos rond
nog staan de stoppels
hun wortels verankerd
maar de grond is verkankerd
door jarenlang roofbouw
op normen en waarden
gespoeld uit het zwart van de aarde
wat rijk groeide en bloeide
oogst nu de vruchten die
het geweten niet meer kunnen sussen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 17-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:
19/03/2013 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het zwart van de aarde’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.