Onneembaar onderhout
ik zie de bomen groeien
struiken dichten donker
in onneembaar onderhout
op open plekken
grijpen groene vingers
in snel tempo licht en zicht
schaduwen
schieten omhoog
reiken naar het nachtelijk duister
angstaanjagend is de stilte
geluidloos het gillen
als ik langzaam ingesloten word
zal nooit meer een bos betreden
want ik ken de wanhoop
van mijn onverhoorde beden
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
08/06/2012
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Onneembaar onderhout’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.