«»
Onneembaar onderhout
ik zie de bomen groeien
struiken dichten donker
in onneembaar onderhout
op open plekken
grijpen groene vingers
in snel tempo licht en zicht
schaduwen
schieten omhoog
reiken naar het nachtelijk duister
angstaanjagend is de stilte
geluidloos het gillen
als ik langzaam ingesloten word
zal nooit meer een bos betreden
want ik ken de wanhoop
van mijn onverhoorde beden
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 17-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:
08/06/2012 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Onneembaar onderhout’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.