«»
Met naakt van onschuld
ik zie je in het ruisen
van de wind je hebt niet
meer het blote van een kind
niet meer geboeid
het spel ontgroeid dat
kleinen in vertrouwen spelen
je bent gekleed
met naakt van onschuld
wordt je schaduw al gemaakt
je weeft van mistig
ochtendrood de donkere
schaamte voor je schoot
wordt herboren in
ontluikend groeien de bloem
zal in jouw lente bloeien
kom dans de zon
in warme stralen ontsluierd
zullen we de zomer halen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 17-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Met naakt van onschuld’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.