INLOGGEN
«»

Zijn ware aard

 ik wil oogsten
 maar de velden zijn leeg
 in schraalheid nog restanten

 venijnig stuift
 de droge wind
 het zand op duinenrijen

 het groen
 dat welig tierde is al
 decennia lang aan het verdwijnen

 als het oog van een orkaan
 is de woestijn ontstaan
 zijn strijd woedt op de flanken

 als het stof is neergedaald
 toont het eindelijk zijn ware aard
 kijkt kil en levenloos de wereld in

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 17-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:

21/09/2012 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zijn ware aard’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.