«»
Water schuimt zijn woede weg
basalt keert
oceanen
water schuimt
zijn woede weg
hangt zwart
zijn tranen aan
in springtij
dat in manen vloed
het water jaagt
op land
het strand
ontdaan van zand
toont zijn verdriet
aan woeste golven
die hun weg nog
ongestoord vervolgen
van branding
tot de horizon
witte kammen
deinen en
verdwijnen
als zij omslaan
in het niets
ontziend geweld
het juichend
bulderen als
er weer een
golf is geveld
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 17-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:
15/11/2010 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Water schuimt zijn woede weg’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.