Op jouw graf

wil melker

 storm heeft eindelijk een blauwe lucht geklaard
 in bossen is het ziek en zwak geveld
 door het verwoestende natuurgeweld
 de rooiende winden zijn langzaam bedaard

 weer staan vele bomen scheef in het gelid
 struiken die snel uit de kluiten groeien
 een soort dat kort na het eerste bloeien
 wordt gekapt omdat de stam op dikte zit

 ik zag je vallen in een sterke vlaag
 gestrekt moest je de natte aarde kussen
 je kruin ging voor de eerste keer omlaag

 je ouders kunnen hun geweten sussen
 van jong af aan was jij altijd een blaag
 op jouw graf zingen nu luidkeels de mussen