Licht dat uren schemert
bomen staren in de mist
huilen druppels op de straten
het geluid vermindert zicht
stilte voelt verlaten
gevangen in het grijs
dat kilte is gaan dragen
bekleed met witte rijp
als de vorst is aangeslagen
takken wijzen troosteloos
verloren naar de hemel
aarde lijkt wel bodemloos
in licht dat uren schemert
stappen dempen in het gaan
op wegen zonder richting
straatlantarens zijn wel aan
maar geven geen verlichting
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Licht dat uren schemert’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.