Het lied van de zomer

wil melker

 een handje vol zwart geel gebekt
 floot uit zijn nest in het tederste groen
 het hoogste lied van de zomer

 woest sprong de hond zijn tanden gewit
 naar de slapende kat en beet in de staart
 van de zonnende dromer

 we liepen met vrienden bepakt en bezakt
 in het heetst van de stad over zinderende wegen
 door zand naar het goudgele strand achter duin

 we doken met golven door zon overgoten
 verspeelden met schuim ons plezier
 wind had de ruggen gedroogd in veelkleurig bruin

 ik probeerde de zomer te pakken de warmte
 de zon het plezier en vertier het is niet gelukt
 ik kon die emoties in woorden niet vatten