Het koperrood galmt na

Door: wil melker

 in blauw
 spelen jouw
 violen kou

 wiegen in
 het prille groen
 hun eerste lentebloem

 de trommelsectie
 roffelt weer uitbundig
 dat de zomer komt

 het koperrood
 galmt na in lange
 lome avonden

 pas als koren in akkoord
 hun applaus oogsten zal
 de zon in herfst langzaam doven

 maar jouw orkest zal winters
 echt niet sluiten want mijn
 triangeltje hangt voor de vogels buiten