«»
Geborgen in de donkere maand
ze vraagt
het winters onbehagen
niet langer te verdragen
naar buiten te komen
de huid te schonen door
te spelen in het licht
we leggen haar
het kwetsbaar witte voor
geborgen in de donkere maand
ze blaast een
zoele wind erdoor en
kleurt wat zich zo schaamt
ze raakt
een toon die al
zo lang niet heeft geklonken
het nieuwe leven
draagt muziek die door
de lente wordt geschonken
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 17-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Geborgen in de donkere maand’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.