Geborgen in de donkere maand
ze vraagt
het winters onbehagen
niet langer te verdragen
naar buiten te komen
de huid te schonen door
te spelen in het licht
we leggen haar
het kwetsbaar witte voor
geborgen in de donkere maand
ze blaast een
zoele wind erdoor en
kleurt wat zich zo schaamt
ze raakt
een toon die al
zo lang niet heeft geklonken
het nieuwe leven
draagt muziek die door
de lente wordt geschonken
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Geborgen in de donkere maand’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.