INLOGGEN
«»

Een oneindig blauw

 ik weet
 de polder
 in je blik

 kaarsrechte sloten
 samenvloeiend aan
 een verre horizon

 zie wolkenluchten
 vluchten in een
 oneindig blauw

 je trouw
 aan mens en beest
 op het ouderlijk land

 geboren en getogen
 op de boerderij wie heeft er
 tegenwoordig nog zo’n blik als jij

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 17-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:

27/09/2011 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een oneindig blauw’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.