Bloei over stilte

wil melker

 ik zag je bewegen
 je boog voor een kind
 ontweek vluchtige vingers
 deint op het zwoel van de wind

 je blad is al grijs
 gestriemd door de regen
 je groeide niet op
 in het aards paradijs

 je hebt je verstopt
 in het groen langs de wegen
 in de schaduw van bomen
 is bloei over stilte gekomen

 je spreekt mensen aan
 ze willen je plukken
 verrukt door je schoonheid
 maar laten je liefdevol staan

 want je kleur is de hemel
 pril als het blauw bij ontwaken
 dauw zal in druppels juwelen
 van jouw bloemen maken