Vleugels nog gespreid
zij hebben luchten
met lange vluchten
kleur gegeven
wolkten soms
met groepen in een
fladderend ontmoeten
pas toen de zon
hun kleuren bleekte
en de warmte was vergeten
kozen zij voor
lange pozen rust
vleugels nog gespreid
wachtend op de wind
die in meevoerend waaien
voor hen een laatste rustplaats vindt
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
06/07/2012
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Vleugels nog gespreid’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.