Een handvol wolken

wil melker

 zacht waait de wind
 vangt de maan
 met een handvol wolken

 de laatste ijsbloemen stralen
 maar de knoppen lopen niet uit
 verleppen traag op de ruit

 de sneeuw
 verliest zijn kristallen
 in druppels die langzaam gaan vallen

 het winterse feest
 krijgt in dooi zijn finale
 tijd om voorzichtig wat lente te halen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 16-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Informatie bij het gedicht

24/01/2013

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Een handvol wolken’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.